“Ga gewoon in je eentje”, luidt het advies van een klasgenootje. “Neem een kladblok mee en ga zitten schrijven. Dan ben je een intellectueel in plaats van een perverseling.” Ik studeer weer in Zweden en in het universiteitsstadje draait een feministische pornofilm, als onderdeel van het queer art- en filmfestival. Ik ben nieuwsgierig en ik wil gaan, maar durf niet alleen. Ik ben er net 3 weken en heb nog geen vriendinnen bij wie ik me zo op mijn gemak voel dat ik het zonder blozen uit mijn strot krijg: “ga je mee porno kijken?”

Ik ben niet de enige die zich ongemakkelijk voelt. De projectleider van de pornofilm, Mia Engberg, is de week tevoren herhaaldelijk op komen draven op tv en radio om aan een klaarblijkelijk geschokt publiek uit te leggen waarom de Zweedse regering haar belastinggeld aan een pornofilm moest besteden. Want het is niet zomaar een pornofilm, maar een collectie van korte documenten, gemaakt door vrouwen (m/v) die niet voor geld maar uit overtuiging regisseren en meespelen. Seks tussen vrouwen of tussen een man en een vrouw, soloseks en een heuse vrouwelijke ‘flasher’.

Dan vertelt een klasgenootje dat ze naar een lezing over porno wou, maar helaas niet kon. Ik zie mijn kans schoon en vraag haar mee. Ze is eigenlijk ook wel erg leuk. Zou het een date zijn? Een date naar een pornofilm. Op de bewuste dag stroomt de foyer vol en ik blijk de helft van de mensen te kennen. Van genderstudies vakken, van de LGBT-studentenorganisatie, van de queerfeesten waar ik de afgelopen weken ben geweest. Mijn ‘date’ en ik zitten vrolijk rondzwaaiend op een bankje, allebei met een glaasje frambozenlimonade en een zakje autodrop. Onschuldige kinderlijke genoegens als contrast voor de boze volwassen wereld waar we ons zo dadelijk in zullen bevinden. Seks, drugs en rock en rol: waarom staat seks altijd in dit rijtje? Antwoord: spannend, gevaarlijk en niet voor lieve meisjes. Ik zou het liefst een knuffelbeer mee de zaal in nemen.

Bij de eerste korte film houdt de zaal haar adem in. Van de spanning kan ik mijn lachen bijna niet inhouden. Vooral niet als een man en vrouw, letterlijk ingepakt in huidskleurige kostuums, elkaar door het stof heen proberen te bevredigen. Rond waar haar mond waarschijnlijk zit zie je een natte plek, van het speeksel en misschien wel van iets anders, en mijn kinderinstinct zegt: gatsie. Ik hou het niet meer en begin zachtjes te grinniken. Gelukkig ben ik niet de enige. Bij het tweede filmpje begin ik te ontspannen en bij de derde laat ik me meeslepen.

Dertien filmpjes later besluiten we met de meiden van de lgbt-groep een drankje te pakken. Met een biertje in de hand bespreken we alles zorgvuldig na. Wat de één cheesy vond, vond de ander lief, de sporadische piemels irriteerden de één en fascineerden de ander, en het rollenspel in het lesbische BDSM-fragment wordt tegen onze eigen verwachting in tot meest meeslepend verkozen. Favoriet is het laatste filmpje, ‘come together’, waarin 5 vrouwen eerst om de beurt vrolijk zwaaien en lachen naar hun eigen camera, en zichzelf vervolgens elk voor zich, begeleid door een vrolijk jaren-80-deuntje, beginnen te bevredigen. Later, op de fiets naar huis, realiseer ik me met een glimlach waarom ik zowel het laatste filmpje als het napraten in het café zo heerlijk vond. Female bonding over porn, dat had ik nooit durven dromen.

Zie ook: www.dirtydiaries.se

[Geschreven voor de ID, helaas nooit meer gepubliceerd vanwege een tijdelijke onderbreking in het verschijnen van hun blaadje. Maar ik wilde deze toch niet aan jullie onthouden.]