“Ik bedoel, iedereen wil toch eigenlijk liever dood?”, zegt de ik-persoon in het boek Paaz van Myrthe van der Meer. “Oké, natuurlijk zijn de meeste mensen niet suïcidaal. Niet acuut suïcidaal. Ze lopen niet de hele dag rond met concrete plannen om er een eind aan te maken. Ze zullen het er ook niet zo snel met anderen over hebben, maar diep vanbinnen, heel diep vanbinnen wil iedereen toch eigenlijk liever dood?”

De meeste kennis over psychische aandoeningen is kennis van buitenaf. Ga maar na, hoe zou jij het fenomeen ‘depressie’ uitleggen, of ‘autisme’? Waarschijnlijk noem je de naam van de stoornis, som je een aantal kenmerken op en leg je uit hoe je deze van buitenaf kunt herkennen.

Dat maakt de podcast die ik jullie deze maand wil tippen zo bijzonder. Met veel geduld en inlevingsvermogen vertelt Alix Spiegel in deze aflevering van Invisibilia het verhaal van Kim, die pas op haar 54e ontdekte waarom er steeds zoveel mis ging in haar leven. En dan blijkt dat een diagnose je in feite niks over jezelf leert.  Het leert je vooral iets over de meeste ándere mensen.

Je komt erachter dat de meeste mensen niét dood willen.

Dat de meeste mensen zich niét elke keer in het zweet piekeren als ze een etentje hebben met collega’s.

Dat voor de meeste mensen ‘concentratie’ niét synoniem is aan ‘wilskracht’.

Luister hier naar de aflevering Frame of Reference van Invisibilia. En vergeet niet me te vertellen wat je ervan vond!